Wymagania dotyczące salonu kosmetycznego

Zgodnie z przepisami pomieszczenia w zakładzie, w którym są świadczone usługi, powinny mieć powierzchnię umożliwiającą takie rozmieszczenie, zainstalowanie i użytkowanie stanowiących jego wyposażenie urządzeń i sprzętu, który zapewni właściwe świadczenie usług.

*Przede wszystkim pomieszczenia, w których świadczone są usługi, winny mieć powierzchnię umożliwiającą takie rozmieszczenie, instalację i użytkowanie urządzeń i sprzętu służące świadczonym usługom

*Ściany przy zlewach i umywalkach, w miejscu świadczenia usług, powinny być pokryte nienasiąkliwym, łatwo zmywalnym i odpornym na wilgoć i inne środki, materiałem (do wysokości co najmniej 1,6 m)

*Zakład powinien być podłączony do instalacji wodociągowej oraz kanalizacyjnej lub posiadać własne ujęcie wody.

*Do zakładu winna być doprowadzona zimna i ciepła woda (lub urządzenie podgrzewające wodę)

*Ścieki z urządzeń sanitarnych muszą być odprowadzane do instalacji kanalizacyjnej

*W salonie świadczącym usługi pedicure, musi zostać wydzielone stanowisko do tego zabiegu, o powierzchni 6 metrów kwadratowych, będące w izolacji od innych stanowisk, ponadto musi ono być wyposażone w: brodzik z ciepłą i zimną wodą do moczenia nóg, lub zamiast niego przenośny brodzik do moczenia nóg, myty i dezynfekowany po każdym użyciu.

*Czternaście dni od daty rozpoczęcia działalności gospodarczej należy zawiadomić Państwowy Inspektorat Sanitarny (Powiatowa Stacja Sanitarno- Epidemiologiczna) o rodzaju, miejscu i zakresie działalności oraz liczbie zatrudnionych tam pracowników.

*Należy złożyć wniosek zawierający informację o środkach i procedurach przyjętych dla spełnienia wymagań (zgodnie z przepisami dot. higieny pracy w przypadku salonu kosmetycznego). Otwarcie salonu kosmetycznego następuje po uzyskaniu zgody na jego prowadzenie, wydanej przez Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego. Odbioru salonu dokonuje SANEPID.

*Zgłaszanie gabinetu polega na: złożeniu wniosku, inwentaryzacji wraz z opisem technologicznym oraz danymi na temat pomieszczenia przez nas użytkowanego (w tym: powierzchnia, liczba okien, dostęp do wody).

*Rozpatrzenie tego wniosku następuje w ciągu 14 dni.

Wymagania dotyczące salonu fryzjerskiego

- najbliższa toaleta jeśli nie ma jej w pomieszczeniu (osobnej dla personelu i klientów), nie może znajdować się dalej niż 75 metrów od zakładu.

- lokal powinien być zaopatrzony w szatnię oraz poczekalnię.

- winien mieć wyznaczone stanowisko do mycia i farbowania włosów z umywalką zaopatrzoną w bieżącą zimną i ciepłą wodę (lub z możliwością podgrzania wody)

- pomieszczenie powinno mieć miejsc do przechowywania kosmetyków i środków czystości

- zgoda Sanepidu, Państwowej Inspekcji pracy oraz Państwowej Straży Pożarnej

- pranie brudnej odzieży ochronnej i roboczej powinno się odbywać poza zakładem, zaś czystą przechowywać w oznakowanych przeznaczonych do tego szafkach

- powinno być wyznaczone miejsce do spożywania posiłków przez pracowników

- narzędzia należy przechowywać w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem i uszkodzeniem

Zapalenie mieszków włosowych

Ropne zapalenie mieszków włosowych, to dość często spotykana choroba. 

Cierpią na nią kobiety i mężczyźni w różnym wieku. Przypadłości tej sprzyjają drobne urazy skóry takie jak skaleczenia, zadrapania, a także w przypadku chorób połączonych ze świądem, lub jako skutek depilacji.

Zapalenie mieszków włosowych powodują bakterie wnikające z zewnątrz przez mieszek włosa u ujścia przyległych do włosów gruczołów łojowych. Proces zapalny charakteryzuje się odczynem zapalnym na otaczającej włos skórze, bolesnością, mogą też powstać ropnie i czyraki.

Głównym sprawcą jest gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus). Zapalenie mieszków włosowych pojawia się najczęściej na twarzy, tułowiu i kończynach.

Objawy

Zapalenie mieszka włosowego występuje w postaci krosty lub zapalnego guzka otaczającego włos. Jest to żółtawy pęcherzyk ropny, często przebity włosem, otoczony rąbkiem zapalnym. Zmiany te mogą mieć charakter rozsiany lub zgrupowany. Wykwit krost może trwać kilka dni i może być procesem przewlekłym zwłaszcza tam, gdzie mieszki włosowe są położone głęboko w skórze (na przykład na brodzie), mówimy wówczas o przewlekłej odmianie ropnej zapalenia mieszków włosowych, zwanej figówką brody.

Innym objawem zapalenia mieszków włosowych jest czyrak. Jest to zapalny guzek w otoczeniu mieszka włosowego (sinoczerwony i bolesny). Po 4-6 dniach pojawia się krosta przebita włosem, pod którą dochodzi do martwicy i rozpadu tkanek, w efekcie prowadzącego do kraterowatego ubytku, blizny. Najczęściej występuje on na szyi, klatce piersiowej i pośladkach. Przyczynami ich powstawania mogą być choroby przemiany materii, cukrzyca, choroby nerek, ogólne wyniszczenie.

Zapobieganie

Najlepszym sposobem zapobiegania zakażeniu jest codzienna pielęgnacja, w tym częste zmienianie bielizny. W przypadku powikłań podepilacyjnych, pamiętajmy, że zanim zaczniemy usuwać zbędne owłosienie należy dokonać dezynfekcji depilowanych miejsc (przed i po zabiegu) oraz używaniu tylko dobrego i czystego urządzenia depilującego ( maszynka, depilator).

Leczenie
W leczeniu stosuje się głównie maści z antybiotykiem (mupirocyn) lub jeśli po kilku dniach nie nastąpi poprawa - cefalosporynę I generacji (kloksacyklinę).

Makijaż

Wyobraźmy sobie, że nasza twarz jest trójwymiarowym modelem, na którym możemy pewne elementy podkreślić, a pewne schować. 

Jest to zasada, którą należy się kierować niezależnie od mody w makijażu. Zawsze pamiętamy o tym, że ciemne chowa, jasne uwypukla. Stosując tę zasadę możemy korygować kształt twarzy oprószając ciemniejszym pudrem te części twarzy, które wychodzą poza obręb idealnej płaszczyzny owalu, do którego dążymy, ciemnym cieniem zaś będziemy korygować kształt oczu. Podaję kilka praktycznych uwag dotyczących sposobu malowania określonych typów oczu.

Oczy szeroko rozstawione

Tego typu oczy chcemy za pomocą makijażu zbliżyć do siebie. Wystarczy, gdy ciemny cień będziemy nakładać począwszy od wewnętrznych kącików oczu. Cień będzie stopniowo jaśniał przechodząc do zewnętrznych kącików oka. Poza oko nie wyciągamy cieni ani kreski. Ciemną kredką możemy obrysować wewnętrzne kąciki oka, nie rozjaśniamy ich, jak będziemy to robić w przypadku innych typów oka.

Oczy blisko rozstawione

W przypadku tego typu oka postepujemy odwrotnie, czyli w wewnętrzne kąciki oka nakładamy cień jasny, rozświetlamy wewnętrzne kąciki oka jasnymi kredkami. Ciemny cień oraz kreskę przy górnych rzęsach wyciągamy poza zewnętrzny kącik oka. Rzęsy mocniej tuszujemy przy zewnętrznych kącikach.

Oczy wypukłe, duże

W przypadku tego oka używamy ciemnych cieni, najlepiej matowych. Nakładamy je na całą powiekę, co sprawi, że oko się "schowa". Obrysowujemy górną i dolną powiekę ciemną kredką. Ciemny cień rozcieramy do góry. Pod brwi nakładamy jasny cień. Raczej nie stosujemy cieni błyszczących, gdyż one bardziej uwypuklają.

Oczy okrągłe

Idealny kształt oka to migdał. Wydłużymy oko optycznie, jeśli smugę ciemnego cienia zakończymy za zewnętrznym kącikiem oka. Ciemny cień powinien być również nałożony i wyciągnięty przy dolnej powiece. Kreska przy górnych i dolnych rzęsach powinna lekko wychodzić poza obręb zewnętrznego kącika oka. Kreskę zaczynamy rysować na 2/3 długości oka, rozszerzamy ją, gdy zmierzamy ku zewnętrznemu kącikowi oka i lekko unosimy ku górze. Szczególnie mocno tuszujemy rzęsy przy zewnętrznym kąciku oka. Jasny cień nakładamy na pozostałą część oka.

Oczy małe

Przy wykonywaniu makijażu oczu małych lub jeśli po prostu chcemy oczy optycznie powiększyć, pamiętamy o stosowaniu zasady: jasne i błyszczące powiększa, uwypukla, ciemne zmniejsza. Przy malowaniu oczu małych stosujemy więc cienie jasne, połyskliwe, satynowe, opalizujące. Unikamy obrysowywania oczu kreskami, gdyż to optycznie zmniejsza oko. Jeśli koniecznie chcemy mieć kreski, to możemy używać kredek jasnych lub, jeśli użyjemy kredki ciemnej, rozcieramy ją. Nakładamy jasny cień pod brwiami i na ruchomą część powieki, a w załamanie powieki i tuż nad nim cień ciemny, który rozcieramy i wyciągamy ku górze. Starannie malujemy rzęsy i wyciągamy ku górze, gdyż podkręcone oczy również optycznie powiększają oko.

Oczy wąskie
Unikamy dodatkowego ich wydłużenia, czyli absolutnie nie wychodzimy poza wewnętrzny i zewnętrzny kącik oka. Nakładamy cień ciemny przy zewnętrznym i wewnętrznym kąciku oka, a na środek powieki - jasny, najlepiej opalizujący cień, co sprawi, że oko "pójdzie w górę"., tym samym oko zaokrąglimy. Jeśli nakładamy cienie lub kreskę przy dolnej powiece, to unikamy nakładani w środkowej części powieki.

Oczy z opadającą powieką

Kreska, którą rysujemy na górnej powiece powinna unosić się ku górze, by podnieść kąciki.. Na ruchomą powiekę nakładamy jasny cień, natomiast ciemnym cieniem podkreślamy załamanie powieki i zewnętrzny kącik oka wyciągając cień ku górze. Przy opadających powiekach unikamy cienie błyszczących, gdyż to przytłacza spojrzenie.

Oczy głęboko osadzone

Sporo kobiet ma oczy głębiej osadzone, "wpadnięte". By je wydobyć należy pilnować się podstawowej zasady w makijażu - ciemne cienie chowają, jasne uwypuklają. Ten typ oka nigdy nie należy malować ciemnymi cieniami. Nie rysujemy też kreski na górnej powiece, bo jeszcze bardziej chowa oko. Jeśli koniecznie chcemy użyć kreski, to rysujemy ją na długości 1/3 oka, kolorowymi, błyszczącymi kredkami. Możemy skupić się na ozdobieniu dolnej powieki np 2 kolorami kredewk lub cieni. Do malowania górnej powieki używamy cieni jasnych, cieni w kremie, cieni błyszczących, opalizujących.