Miłość i chemia

Feromony to jeden ze środków komunikacji chemicznej, substancje, za pomocą których porozumiewają się organizmy. 

Feromony prawdopodobnie są obecne we wszystkich organizmach: u zwierząt, roślin, grzybów, bakterii. Także u człowieka. Cechą wyróżniającą feromony wśród innych środków komunikacji chemicznej jest fakt, że działają one tylko między osobnikami tego samego gatunku.

Jeden osobnik, "emiter" feromonu, wysyła sygnał zapachowy czyli drobinki pachnącej substancji chemicznej w kierunku drugiego osobnika. Ten - kiedy informacja o "odebranym" przez nos zapachu trafi w formie sygnału do mózgu - ulega wpływowi substancji. Zazwyczaj nieświadomie, nie wyczuwając w ogóle zapachu lub nie wiedząc o jego działaniu, odbiorca modyfikuje wówczas swoje zachowanie.

Od pięćdziesięciu lat uczeni spierają się, czy feromony w ogóle istnieją. W 1959 roku wyizolowano pierwszą w historii substancję uznaną za feromon. Pobrano ją z owada - jedwabnika morwowego. Po badaniach nad milionami tych owadów, udało się wyizolować 12 mg chemicznej substancji. Zwolennicy teorii, że feromony istnieją utrzymują, że substancje te występują także u ssaków naczelnych, w tym człowieka. I że można dzięki nim wpływać na zachowanie drugiego człowieka, sprawiając że się w nas "zakocha". 

Pełniłyby wówczas funkcję wabików seksualnych.